مادهای که از مقاومت آنتی بیوتیکی در بدن جلوگیری میکند
تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۲۸۶۷۶
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، کیم لوئیس (Kim Lewis) میکروبیولوژیست دانشگاه نورث ایسترن و پژوهشگر این مطالعات می گوید: من فکر می کنم این پایان راه تکامل به سوی اجتناب از مقاومت توسط آنتی بیوتیک ها است.
بیشتر بخوانید: مقاومت بدن در برابر آنتی بیوتیکها باعث مرگ میشودشنیدن این موضوع در بحبوحه بحران رو به رشد مقاومت ضد میکروبی که سومین علت مرگ و میر جهانی در سال ۲۰۱۹ بود و انتظار می رود تا سال ۲۰۵۰ منجر به مرگ ده میلیون نفر در سال شود، شگفت انگیز است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
لوئیس خاطرنشان می کند: ما در مرحله اول هستیم، اما مهم ترین موضوع در مورد کلوویباکتین، این است که درک ما را از آنتی بیوتیک ها و آنچه ممکن است گسترش می دهد. توسعه آنتی بیوتیک های جدید تا حدی چالش برانگیز است زیرا ۹۹ درصد از گونه های باکتری به طور مشترک در آزمایشگاه رشد نمی کنند.
با استفاده از تکنیکی که در مطالعات قبلی توسعه یافته بود، لوئیس و تیم تحقیقاتی اش باکتری تیم کلوویباکتین را از خاک جداسازی کرده و مجدد آن را کشت کردند که پس از سه ماه گونه جدید Eleftheria terrae carolina ظهور کرد.
مارکوس وینگارت (Markus Weingarth) شیمی دان دانشگاه اوترخت، توضیح می دهد: از آنجایی که کلووی باکتین از باکتریهایی که قبلاً نمی توانستند رشد کنند، جدا شده، باکتریهای بیماری زا قبلاً چنین آنتی بیوتیکی را ندیده و زمانی برای ایجاد مقاومت نداشته اند.
کلوویباکتین خود را روی پوشش درونی باکتری ها قرار داد. در اینجا، فیبرهای رشته ای از مولکولهای پپتیدوگلیکان را جمع آوری و متصل می کند که باکتریها از آن برای ساختن غشای سلولی که روی آن قرار دارد استفاده می کنند. سپس باکتری ها غشای خود را در تلاشی بیهوده برای از بین بردن این عامل از بین می برند.
لوئیس توضیح می دهد: مهیج ترین موضوع این است که این آنتی بیوتیک منحصر به فرد است و به یک هدف بسیار ساده متصل می شود که نمی تواند تغییر کند.
از آنجایی که بخش فسفات مولکول ساختمان دیواره سلولی برای انجام عملکرد مولکول بسیار مهم است، باکتری ها نمی توانند ساختار را همانطور که با موفقیت با مولکول های هدف آنتی بیوتیک دیگر انجام می دهند، بدون عواقب تغییر دهند. اما این تنها یکی از راه هایی است که باکتری ها مقاومت آنتی بیوتیکی ایجاد می کنند، بنابراین هیچ تضمینی وجود ندارد.
در حالی که هنوز مطالعات زیادی برای انجام دادن وجود دارد، تحقیقات نشان می دهد که پتانسیل تولید آنتی بیوتیک های با اثربخشی طولانی بسیار واقعی است.
شرح کامل این تحقیق در آخرین شماره مجله تخصصی Cell منتشر شده است.
منبع: سیناپرس
انتهای پیام/
کد خبر: 1197036 برچسبها دانستنی هامنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: دانستنی ها آنتی بیوتیک ها باکتری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۲۸۶۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این ملحفهها باعث اگزما در پوست میشوند
به گزارش خبرآنلاین، اگزما نوعی بیماری پوستی است که به دلایل مختلف ایجاد میشود و خارش، قرمزی، تورم و پوستهپوسته شدن لایه خارجی پوست را به دنبال دارد. این بیماری مزمن پوستی که به نام درماتیت آتوپیک نیز شناخته میشود، در کشورهای صنعتی از هر پنج کودک یک نفر را مبتلا میکند.
سلامت نیوز در خبری نوشت: عواملی مانند رژیم غذایی سرشار از مواد فرآوریشده و قرار گرفتن در معرض مواد شوینده و مواد شیمیایی خاص خطر ابتلا به اگزما را افزایش میدهند. زندگی در کنار کارخانهها، جادههای اصلی، یا آتشسوزیهای جنگلی نیز از عواملیاند که احتمال ابتلا به این بیماری را بالا میبرند. در محیط خانه هم قرار گرفتن در معرض رنگ، مواد پلاستیکی، دود سیگار یا پارچههای مصنوعی مانند اسپندکس (نوعی فیبر مصنوعی)، نایلون و پلیاستر میتواند ابتلا به این عارضه را به دنبال داشته باشد.
محققان بیشتر به نقش ژنتیک در این بیماری پرداختهاند، اما برای پیشبینی ابتلای کودک به اگزما ژنها بهترین گزینه نیستند، بلکه محیطی که کودک چند سال اول زندگی را آنجا سپری میکند، بسیار حائز اهمیت است.
محققان در آمریکا برای اینکه پی ببرند چه تغییرات محیطی موجب اگزما میشود، به سراغ نقاطی از این کشور رفتند که میزان اگزما آنجا بسیار بالاتر از میانگین ملی بود. سپس دادههای پایگاههای اطلاعاتی سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده را بررسی کردند تا ببینند کدام مواد شیمیایی در آن مناطق رایجترند.
در بروز اگزما، در کنار بیماریهای آلرژیکی که معمولا همراه آن ایجاد میشود (حساسیت به کره بادامزمینی و آسم) دو دسته مواد شیمیایی بسیار موثرند: دی ایزوسیاناتها و زایلین.
دی ایزوسیناتها اولین بار سال ۱۹۷۰ در ایالات متحده برای تولید اسپندکس (نوعی فیبر مصنووعی)، فوم غیرلاتکس، رنگ و پلی اورتان (پلیمیر) ساخته شدند. تولید زایلین هم در همان زمان همراه با افزایش تولید پلیاستر و سایر موارد افزایش یافت.
بخش فعال شیمیایی دی ایزوسیاناتها و مولکولهای زایلن در دود سیگار و آتشسوزیهای جنگلی هم یافت میشود. پس از سال ۱۹۷۵، زمانی که تمام خودروهای جدید به فناوری جدیدی مجهز شدند که دود خروجی از اگزوز را به مواد شیمیایی کمتر سمی تبدیل میکرد، ایزوسیانات و زایلن به دود اگزوز خودروها نیز راه یافتند.
طبق تحقیقات، قرار گرفتن موشها در معرض ایزوسیاناتها و زایلن میتواند مستقیم به افزایش فعالیت گیرندههای دخیل در خارش، درد و احساس دما، منجر و باعث اگزما، خارش و التهاب شود. این گیرندهها در موشهایی که رژیم غذایی ناسالم داشتند فعالتر بود.
بدن انسان با میلیونها میکرواورگانیسمی که روی پوست زندگی میکنند، پوشیده شده است که به آن میکروبیوم پوست میگویند. این میکروارگانیسمها انواع خاصی از چربی (لیپید) یا روغنها را تولید کنند که پوست را در محیطی پوشیده نگه میدارد و مانع ورود آلودگی به آن میشوند. سرامیدها از خانواده لیپیدها نقش محافظتی مهمی در پوست دارند.
مقدار سرامیدها و ترکیبات مربوط به آن روی پوست کودک در چند هفته اول زندگی میتواند یک پیشبینیکننده ثابت و قابلتوجه باشد که نشان میدهد آیا او دچار اگزما خواهد شد یا خیر. هرچه میزان سرامیدها روی پوست کمتر باشد، احتمال ابتلا به اگزما بیشتر میشود.
محققان باکتریهای مفید پوست را که مستقیم سرامید میسازند، در معرض ایزوسیاناتها یا زایلن قرار دادند و متوجه شدند که این باکتریها دیگر سرامید نمیسازند و در عوض اسیدآمینههایی مانند لیزین تولید میکنند که به باکتریها در برابر مضرات سموم کمک میکند، اما برای حفظ سلامتی سرامیدها مزایایی ندارد.
محققان سپس ملحفههای تولیدشده از ایزوسیانات یا زایلن و تاثیر آنها را بر باکتریهای پوست بررسی کردند و دریافتند که باکتریهای مضر روی نایلون، اسپندکس و پلیاستر تکثیر میشوند اما روی پنبه یا بامبو نمیتوانند زنده بمانند. باکتریهایی که به حفظ سلامتی پوست کمک میکنند، میتوانند روی هر پارچهای زندگی کنند اما درست مانند آلودگی هوا، میزان چربیهای مفید آنها در مقایسه با رشدشان روی پارچههای پنبهای، نصف میشود.
برای افزایش تعادل میکروبیوم (باکتری مفید) پوست باید از محصولاتی که مانع رشد باکتریهای سالم پوست میشوند، اجتناب کرد. برخی محصولات خاص مراقبت از پوست، شویندهها و پاککنندهها از جمله این مواردند. برای کودکان زیر چهار سال، بهخصوص اجتناب از دود سیگار، پارچههای مصنوعی، فومهای غیرلاتکس، پلی یورتانها و برخی رنگها توصیه میشود.
۲۳۳۲۱۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903120